ยานไวกิ้ง (viking) เป็นยานอวกาศสำรวจ ดาวอังคาร ขององค์การนาซา ประกอบด้วยยานโคจร (Orbiter) และยานลงจอด (Lander) ยานไวกิ้ง 1 ออกเดินทางจากโลกเมื่อวันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2518 และลงจอดบนพื้นผิวดาวอังคารเมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2519 ส่วน ยานไวกิ้ง 2 ออกเดินทางจากโลกเมื่อวันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2518 และลงจอดบนพื้นผิวดาวอังคารเมื่อวันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2519
ยานไวกิ้ง ภารกิจหลัก
- การสำรวจสภาพอากาศและภูมิศาสตร์ของดาวอังคาร
- การค้นหาหลักฐานของสิ่งมีชีวิตในอดีตหรือปัจจุบัน
- การศึกษาองค์ประกอบทางเคมีของดาวอังคาร
ความสำเร็จของยานไวกิ้ง
ยานไวกิ้งประสบความสำเร็จในการบรรลุภารกิจทั้งหมด โดยได้ถ่ายภาพพื้นผิวดาวอังคารกว่า 50,000 ภาพ และทำแผนที่ดาวอังคารอย่างละเอียด นอกจากนี้ยังได้ทำการทดลองทางวิทยาศาสตร์หลายอย่างเพื่อค้นหาหลักฐานของสิ่งมีชีวิตในดาวอังคาร โดยผลการทดลองไม่พบหลักฐานที่ชัดเจนว่าเคยมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่บนดาวอังคาร
ข้อมูลทางเทคนิคของยานไวกิ้ง
ยานไวกิ้งประกอบด้วยยานโคจรและยานลงจอด ยานโคจรมีน้ำหนัก 2,455 กิโลกรัม มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 3 เมตร และสามารถโคจรรอบดาวอังคารได้เป็นเวลา 265 วัน ส่วนยานลงจอดมีน้ำหนัก 563 กิโลกรัม มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 2.3 เมตร และสามารถลงจอดบนพื้นผิวดาวอังคารได้
ยานไวกิ้ง มีความสำคัญอย่างไร
ยานไวกิ้งถือเป็นก้าวสำคัญในการสำรวจอวกาศ ยานไวกิ้งเป็นยานสำรวจดาวอังคารลำแรกที่ลงจอดบนพื้นผิวดาวอังคารได้สำเร็จ และยานไวกิ้งได้รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับดาวอังคารจำนวนมาก ซึ่งช่วยให้นักวิทยาศาสตร์เข้าใจดาวอังคารได้ดีขึ้น ยานไวกิ้งยังช่วยให้เราเตรียมความพร้อมสำหรับการสำรวจดาวอังคารโดยมนุษย์ในอนาคต